Veel Bijbelteksten spreken over Gods heiligheid. Laten we er een paar lezen:
- “Heilig, heilig, heilig is de Heere God, de Almachtige, Die was, Die is, en Die komt!” (Openbaring 4:8, naar Jesaja 6:1-3)
- “Wie zou U niet vrezen, Heere, en Uw Naam niet verheerlijken? Immers, U alleen bent heilig. Want alle volken zullen komen en U aanbidden, want Uw oordelen zijn openbaar geworden” (Openbaring 15:4)
- “Wie is als U onder de goden, HEERE? Wie is als U, verheerlijkt in heiligheid, ontzagwekkend in lofzangen, U Die wonderen doet?” (Exodus 15:11)
- “Er is niemand zo heilig als de HEERE, want er is niemand buiten U, en er is geen rotssteen als onze God” (1 Samuel 2:2)
God staat apart
Deze teksten maken duidelijk dat Gods heiligheid Hem onderscheidt van ieder ander. Alleen God is absoluut heilig. De primaire betekenis van het woord ‘heilig’ is ‘afgezonderd, apart’. God is transcendent afgescheiden van Zijn schepping, Hij is een klasse in Zichzelf. Dat moet ons vervullen met eerbied en ontzag — zoals geuit wordt in de bovengenoemde Bijbelteksten. Toen Jesaja een visioen van God zag, riep hij zelfs uit: “Wee mij, want ik verga! Ik ben immers een man met onreine lippen en woon te midden van een volk met onreine lippen. Mijn ogen hebben namelijk de Koning, de HEERE van de legermachten, gezien” (Jesaja 6:5).
God is volmaakt
Een ander belangrijk aspect van Gods heiligheid is dat Hij zondeloos is, afgezonderd van het kwaad. Hij is absoluut en volkomen goed. Daarom is Zijn natuur en karakter anders dan het onze. Hij is de morele standaard voor wat ‘goed’ is, wat ‘liefde’ is en wat ‘rechtvaardig’ is, om een paar dingen te noemen. In beeldende taal drukt de apostel Johannes dat zo uit: “dat God licht is en dat in Hem in het geheel geen duisternis is” (1 Johannes 1:5).
Zondige mensen kunnen niet tot een heilig God naderen
God is volkomen apart van zonde en kwaad, en daarom is Hij ook afgescheiden van zondige mensen. Gods heiligheid maakt het onmogelijk dat wij zondige mensen tot Hem kunnen naderen. Dat werd bijvoorbeeld uitgedrukt in Gods wetten omtrent de bouw van een tabernakel door de Israëlieten. God wilde bij hen wonen, maar omdat Hij heilig is konden de Israëlieten niet zomaar in Zijn nabijheid komen. Er was afscheiding en verzoening nodig, uitgewerkt in voorschriften rondom de godsdienstige plichten van de priesters en de verschillende soorten offers.
De aardse woonplaats van God in de tabernakel werd het ‘heilige der heiligen’ genoemd. De ruimte ervóór heette het ‘heilige’, en kon alleen betreden worden door gewijde priesters. Alles wat bij God hoort is heilig, apart gezet van het gewone, zondige leven.
Gods heiligheid vereist dat mensen ook heilig zijn
In het Oude Testament lezen we hoe God het volk Israël apart zette van de andere volken, en eiste dat zij ook heilig zouden zijn. “U moet zich heiligen en heilig zijn, want Ik ben heilig” (Leviticus 11:44). “U moet heilig voor Mij zijn, want Ik, de HEERE, ben heilig. Ik heb u van de volken afgezonderd om van Mij te zijn” (Leviticus 20:26). Hetzelfde geldt voor Christenen vandaag de dag: “Maar zoals Hij Die u geroepen heeft, heilig is, word zo ook zelf heilig in heel uw levenswandel” (1 Petrus 1:15).
Hoe kunnen wij heilig worden?
We zagen hoe Gods heiligheid afsteekt tegen onze zondigheid, en dus een scheiding maakt tussen de Heere en ons. Dat probleem kunnen wij niet zelf oplossen. Alleen door Jezus’ verzoenende dood kunnen onze zonden worden ‘weggewassen’ zodat we weer rein worden en voor God kunnen staan. Door het geloof is het mogelijk “dat u vernieuwd wordt in de geest van uw denken, en u bekleedt met de nieuwe mens, die overeenkomstig het beeld van God geschapen is, in ware rechtvaardigheid en heiligheid” (Efeze 4:23-24). De Heilige Geest, die woont in het hart van gelovigen, verandert ons leven. Hij vernieuwt ons opdat wij “Hem zouden dienen zonder vrees, in heiligheid en gerechtigheid voor Hem alle dagen van ons leven” (Lukas 1:74-75).