Waar spreekt de Bijbel over bekering?

Het woord ‘bekering’ komt één keer in de Bijbel voor (hoewel dit afhankelijk is van het soort vertaling). Het verwante woord ‘bekeerling(en)’ komt vier keer voor. Hoewel deze woorden niet vaak voorkomen, is dit wel het geval met het begrip ‘bekering’.

Het woord ‘bekering’ komt voor in Handelingen 15:3: “Nadat zij dan door de gemeente uitgeleide gedaan waren, reisden zij door Fenicië en Samaria en vertelden over de bekering van de heidenen, en zij bezorgden al de broeders grote blijdschap.” Deze uitdrukking wordt door Paulus en Barnabas gebruikt als zij de gemeenten in Fenicië en Samaria verslag doen van hoe de heidenen elders op het evangelie hebben gereageerd.

Waar kan ik het woord bekeerling(en) in de Bijbel vinden?

Het woord ‘bekeerling(en)’ komt op vier plaatsen voor:

• Handelingen 13:43: “En toen de synagoge uitgegaan was, volgden velen van de Joden en van de godvrezende proselieten Paulus en Barnabas. Die spraken tot hen en spoorden hen aan om bij de genade van God te blijven.” Hier verwijst het woord ‘proselieten’ naar mensen die zich tot de Joodse religie hadden bekeerd.
• Romeinen 16:5: “Groet ook de gemeente bij hen aan huis. Groet mijn geliefde Epenetus, die de eersteling is voor Christus van Achaje.” Paulus verwijst naar Epenetus als de ‘eersteling’ in Achaje. Dat wil zeggen, hij was de eerste christelijke gelovige.
• 1 Korinthe 16:15: “En ik roep u ertoe op, broeders – u weet dat het huis van Stefanas de eersteling van Achaje is en dat zij zichzelf ten dienste van de heiligen beschikbaar hebben gesteld…..”. Evenals in Romeinen 16:5 verwijst het woord ‘eersteling’ naar de eerste gelovigen in Achaje.
• 1 Timoteüs 3:6: “Hij mag geen pasbekeerde zijn, opdat hij niet verwaand wordt en daarddoor onder het oordeel van de duivel valt.” In dit vers beschrijft Paulus de eigenschappen die een oudste van een gemeente moet hebben; hij mag geen ‘pasbekeerde’ zijn, dat wil zeggen iemand die pas tot geloof is gekomen.

Het woord ‘bekeerling’ wordt over het algemeen gebruikt als een ander woord voor ‘gelovige’. Maar in Handelingen 15:3 betekent het woord ‘bekering’ in de oorspronkelijke taal letterlijk ‘omkeren’. Als we dit begrijpen, dan zien we dat het begrip bekering veel algemener voorkomt in de Bijbel.

Verwante uitdrukkingen

Zeer nauw verwant aan de term ‘bekering’ zijn de woorden ‘berouw’ en ‘boete doen’. Deze woorden komen 56 keer voor in het Nieuwe Testament. Berouw betekent ook omkeren of van gedachten veranderen. Laten we kijken naar een aantal verzen waar dit in voorkomt. 

• Mattheüs 3 en Lukas 3. In Mattheüs 3:2 zegt Johannes de Doper: ”Bekeer u, want het Koninkrijk der hemelen is nabijgekomen”. Zoals we kunnen zien in de rest van dit hoofdstuk, roept Johannes mensen op om zich af te keren van hun eerdere levenswijze.
• Mattheüs 4:17: “Van toen af begon Jezus te prediken en te zeggen: Bekeer u, want het Koninkrijk der hemelen is nabijgekomen”. Jezus’ boodschap was in wezen een oproep aan mensen om zich te bekeren, om zich tot God te keren.
• Handelingen 2:38: “En Petrus zei tegen hen: Bekeer u en laat ieder van u gedoopt worden in de Naam van Jezus Christus, tot vergeving van de zonden; en u zult de gave van de Heilige Geest ontvangen.” Op de pinksterdag roept Petrus aan het einde van zijn prediking zijn toehoorders op om zich te ‘bekeren’, dat wil zeggen, zich tot God te keren.

Ieder mens moet zich bekeren

Waarom komt dit begrip ‘bekering’ zo vaak voor in de Bijbel? Laten we lezen wat Paulus zegt in 1 Thessalonicenzen 1:9-10: ‘Want zijzelf doen er verslag van hoedanige ontvangst ons bij u ten beurt is gevallen en hoe u zich van de afgoden tot God bekeerd hebt, om de levende en waarachtige God te dienen, en uit de hemelen Zijn Zoon te verwachten, Die Hij uit de doden heeft opgewekt, namelijk Jezus, Die ons verlost van de komende toorn.”

Het woord ‘bekeerd’ in deze verzen heeft precies dezelfde betekenis als ‘berouw’ of ‘bekering’. Wat houdt ‘berouw’ of ‘bekering’ dus in? Het houdt in dat je erkent dat je afgoden hebt gediend (zoals de Thessalonicenzen). En dat je dit verwerpt, dat je je ervan afkeert. Hiernaast moet je je ook tot God keren. Zoals Paulus zegt: U hebt “zich van de afgoden tot God bekeerd”. Dit is het fundamentele kenmerk van berouw en bekering. En dit komt veel voor in de Bijbel, omdat de Bijbel leert dat we van nature afgoden aanbidden (dingen waarvan we een god maken), in plaats van de ware God te aanbidden. Daarom moet ieder mens zich bekeren, zich keren (bekeerd worden) tot de ware God, precies zoals de christenen in Thessaloniki dat deden.

Dus, als je je nog niet bekeerd hebt of tot God hebt gekeerd, dan is dit een goed moment om dat te doen. Bekeer je, verwerp je afgoden, je valse goden, en keer je tot de ene ware en levende God, zoek Zijn verlossing en onderwerp je aan Zijn rechtmatige heerschappij over jouw leven.