“Ik immers ben de minste van de apostelen – ik die het niet waard ben een apostel genoemd te worden […] Maar door de genade van God ben ik wat ik ben” (1 Korinthe 15:9-10).
Iemand die trots is, haalt zijn vreugde niet uit het feit dat hij veel geld heeft, iets goed kan of een goede positie heeft in de maatschappij. Hij is er vooral op gericht om meer te bezitten en beter te zijn dan een ander. Als iemand anders even rijk of beroemd wordt, haalt dat het plezier uit de eigen zegeningen weg.
Als je jezelf altijd met anderen vergelijkt, loop je van twee kanten gevaar. Ofwel je wordt arrogant, omdat je jezelf beter vindt dan anderen. Ofwel je voelt jezelf minderwaardig, omdat alle anderen beter, mooier of rijker zijn. Feitelijk zijn dit twee kanten van dezelfde medaille, want gevoelens van minderwaardigheid komen vaak voort uit gekwetste trots.
Paulus vergelijkt zich met de andere apostelen. Hij vindt zichzelf “de minste”. Tegelijk heeft hij zich “meer ingespannen dan zij allen”. Maar voor hem zijn deze vergelijkingen niet zo belangrijk. Hij blijft er niet in steken. Want, zegt hij, “door de genade van God ben ik wat ik ben”. Dat is wat telt!
In 2 Korinthe 11 bekritiseert Paulus mensen die zichzelf almaar met anderen vergelijken en zich beter voelen dan de rest. Deze mensen “roemen naar het vlees”. Paulus wil daar niet aan meedoen.
Vergelijk jij jezelf vaak met anderen? Welk effect heeft dit op jou?