Twee passages in de brief aan de Hebreeën lijken te leren dat het mogelijk is om gered te worden en later je redding te verliezen.
In Hebreeën 6:4-6 lezen we: “Want het is onmogelijk om hen die eens verlicht zijn geweest, die de hemelse gave geproefd hebben en deelgenoot zijn geworden van de Heilige Geest, en die het goede Woord van God geproefd hebben en de krachten van de komende wereld, en die daarna afvallig worden, weer opnieuw tot bekering te brengen, omdat zij voor zichzelf de Zoon van God opnieuw kruisigen en openlijk te schande maken.”
Hebreeën 10:26-29 zegt: “Want als wij willens en wetens zondigen, nadat wij de kennis van de waarheid ontvangen hebben, blijft er geen slachtoffer voor de zonden meer over, maar slechts een verschrikkelijke verwachting van oordeel en verzengend vuur, dat de tegenstanders zal verslinden. Als iemand de wet van Mozes tenietgedaan heeft, moet hij sterven zonder barmhartigheid, op het woord van twee of drie getuigen. Hoeveel te zwaarder straf, denkt u, zal hij waard geacht worden die de Zoon van God vertrapt heeft en het bloed van het verbond, waardoor hij geheiligd was, onrein geacht heeft en de Geest van de genade gesmaad heeft?”
Er zijn hier verschillende sterke uitspraken die suggereren dat deze mensen echt gered zijn geweest: ze hebben ‘de hemelse gave geproefd’, ‘deelgenoot geworden van de Heilige Geest’, hebben ‘de kennis van de waarheid ontvangen’ en zijn ‘geheiligd door het bloed van het verbond’.
Problemen met de rest van de Schrift
Dit veroorzaakt echter een probleem met de rest van de Schrift. Er zijn verschillende Bijbelverzen die duidelijk leren dat iedereen die gered is, gered is voor alle eeuwigheid. Deze verzen zijn:
Johannes 10:27-28: “Mijn schapen horen Mijn stem en Ik ken ze en zij volgen Mij. En Ik geef hun eeuwig leven; en zij zullen beslist niet verloren gaan in eeuwigheid en niemand zal ze uit Mijn hand rukken.”
1 Petrus 1:3-5: “Hij deed ons opnieuw geboren worden tot een levende hoop, door de opstanding van Jezus Christus uit de doden, tot een onvergankelijke, onbevlekte en onverwelkbare erfenis, die in de hemelen bewaard wordt voor u. U wordt immers door de kracht van God bewaakt door het geloof tot de zaligheid, die gereedligt om geopenbaard te worden in de laatste tijd.”
Romeinen 8:30: “En hen die Hij er van tevoren toe bestemd heeft, die heeft Hij ook geroepen, en hen die Hij geroepen heeft, die heeft Hij ook gerechtvaardigd, en hen die Hij gerechtvaardigd heeft, die heeft Hij ook verheerlijkt.”
Dit laatste vers is het duidelijkste van allemaal. ALLE mensen die God heeft voorbestemd om aan Zijn Zoon gelijk te worden, heeft Hij geroepen; ALLE mensen die Hij heeft geroepen, heeft Hij gerechtvaardigd. En al degenen die Hij heeft gerechtvaardigd, heeft Hij verheerlijkt. Het is een onbreekbare keten. God leidt al Zijn kinderen feilloos van de ene naar de andere stap, totdat ze in de hemel komen.
God kan Zichzelf niet tegenspreken
Omdat God zichzelf niet kan tegenspreken, weten we dat de verzen uit de brief aan de Hebreeën niet kunnen spreken over mensen die gered zijn. Dus verwijzen ze naar mensen die het Evangelie hebben gehoord. Die het Evangelie hebben begrepen en een geloofsbelijdenis hebben afgelegd. Die zelfs enkele werken van de Heilige Geest in hun leven hebben gehad en deel van de kerk zijn geworden en daarom geheiligd zijn en deel uitmaken van het verbond van God met Zijn Kerk. Toch hebben zij in hun hart nooit hun vertrouwen in Christus gesteld. Ze zijn nooit weggevlucht van hun zonde en naar Christus toe. Ze zijn nooit wedergeboren.
Alleen God ziet ons hart
Niemand kan van buitenaf zien wie deze mensen zijn, want alleen God ziet ons hart. Het is een ernstige waarschuwing om met heel ons hart op Christus te blijven vertrouwen, en niet alleen maar een gelovige te zijn in de ogen van de mensen. Maar het ontneemt ons niet de troost van de woorden van Christus. Dat, als we ware gelovigen zijn, niemand ons uit zijn hand zal wegrukken. Met Hem zijn we veilig voor alle eeuwigheid.