“Ik zal mij volstrekt niet beroemen op iets anders dan op het kruis van onze Heere Jezus Christus, door Wie de wereld voor mij gekruisigd is, en ik voor de wereld.” (Galaten 6:14)
De apostel Paulus sluit zijn brief af door een paar kernpunten te herhalen. Hij is niet uit op zijn eigen eer. Zijn leven is helemaal gericht op Jezus Christus. “De wereld” heeft voor hem alle aantrekkingskracht verloren. Hoewel Paulus natuurlijk nog op deze aarde leeft, bepaalt het aardse gebeuren niet zijn levensdoel. Dat is gericht op “de nieuwe schepping” die nu al begonnen is in zijn hart, gaandeweg tot ontplooiing komt in zijn leven en tot volle bloei zal komen als Jezus terugkomt om een nieuwe aarde te scheppen. Je zou kunnen zeggen dat Paulus met zijn hoofd in de wolken loopt en daardoor weinig oog heeft voor al die dingen die zo belangrijk zijn voor mensen die God niet kennen. Hij maakt zich niet druk om sociale status. Hij hoeft niet zo nodig belangrijk gevonden te worden. Hij geeft niet om dure spullen. Maar hij spant zich des te meer in voor het Koninkrijk van God en daarom raakt het hem diep als anderen misleidende opvattingen verspreiden die mensen bij God vandaan houden.
Heb jij dezelfde instelling als Paulus? Ben jij ook een beetje ‘wereldvreemd’ en gericht op de eeuwige toekomst in plaats van het hier en nu? Hoe komt dat in jouw leven tot uiting?